Παρά τη σφοδρή καταστολή που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου στην Αθήνα, δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη εξήγηση ή δικαιολόγηση από τις αρμόδιες αρχές για τις ακραίες πρακτικές που εφαρμόστηκαν. Η Ελληνική Αστυνομία προχώρησε σε εκτεταμένη χρήση χημικών, ενώ έκανε χρήση βίας και επιστράτευσε την αύρα εναντίον άοπλων και ειρηνικών διαδηλωτών, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από την κοινή γνώμη. Ωστόσο, αντί να δώσει σαφείς απαντήσεις για τα γεγονότα, φαίνεται να υιοθετεί μια επιθετική στάση απέναντι στην κοινωνική κατακραυγή.
Η καταστολή που εφαρμόστηκε την Παρασκευή, στο πλαίσιο των μεγάλων διαδηλώσεων για την τραγωδία στα Τέμπη, χαρακτηρίστηκε από πρωτοφανή αγριότητα. Υπό την πολιτική καθοδήγηση του τότε Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, οι αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν σε διαδηλωτές, προκαλώντας σκηνές χάους στο κέντρο της πρωτεύουσας. Οπτικοακουστικό υλικό που κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδειξε αστυνομικούς να προβαίνουν σε αδικαιολόγητες επιθέσεις, ακόμα και σε άτομα που δεν συνιστούσαν απειλή, ενώ σε πολλές περιπτώσεις καταγράφηκαν και αναίτιες προσαγωγές.
Αντί να λογοδοτήσει για αυτές τις ενέργειες, η Ελληνική Αστυνομία επέλεξε να απαντήσει με μια ανακοίνωση που εξέδωσε το Σάββατο. Το περιεχόμενό της, ωστόσο, δεν αφορούσε κάποια προσπάθεια δικαιολόγησης της καταστολής, αλλά εστίαζε στην αντιπαράθεση με πολίτες που σχολίαζαν τα γεγονότα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στην ανακοίνωση αυτή, η ΕΛ.ΑΣ. άφησε να εννοηθεί πως ορισμένες από τις δημοσιεύσεις των πολιτών ενδέχεται να είναι ποινικά κολάσιμες, υπονοώντας ότι οι χρήστες θα έπρεπε να τις αποσύρουν, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις για την ελευθερία της έκφρασης και τη διαχείριση της δημόσιας πληροφορίας από τις αρχές.
Αξιοσημείωτο είναι πως οι συγκεκριμένες αναρτήσεις περιλάμβαναν οπτικοακουστικό υλικό, στο οποίο φαίνονταν στελέχη της αστυνομίας σε ύποπτα κοντινή απόσταση με άτομα που φέρονται να προκάλεσαν σοβαρές φθορές σε κτήρια και υποδομές. Οι εικόνες αυτές ενίσχυσαν τις υποψίες περί ανοχής ή ακόμα και συνεργασίας μεταξύ συγκεκριμένων ομάδων και των αστυνομικών δυνάμεων, ένα ζήτημα που έχει τεθεί στο δημόσιο διάλογο πολλές φορές στο παρελθόν, χωρίς να έχει υπάρξει κάποια επίσημη απάντηση από τις αρχές.
Η στάση αυτή της Ελληνικής Αστυνομίας, τόσο σε επιχειρησιακό επίπεδο όσο και σε επίπεδο επικοινωνίας, έχει προκαλέσει έντονη κριτική από πολιτικούς, συνδικαλιστικούς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που κάνουν λόγο για καταστρατήγηση θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και μια ευρύτερη τάση αυταρχισμού στη διαχείριση των κοινωνικών αντιδράσεων.